tenent  /-ènt/  te|nent  [AF, TS]

  1. s.m. milit. tes fuarcis armadis, uficiâl di grât inferiôr a cjapitanidenant dai cuatri cjars al si à parecjât il tenent Bulian, sul so cjaval blanc e davour dal tenent i doi marassiai (Ovidio Colussi, Il pilustrât); il comandant, che cualchi an prima veva piardût un tenent che i ladrons gji lu vevin copât a Visc, veva dâti ordin ai soldâts di diresisi viars chel cjascjel (Ranieri Mario Cossâr, Il luminut da la Madona)
    Var. tenente