tê tê [FO]
-
pron.pers.
pronon personâl tonic di seconde persone singolâr introdot de preposizion "cun":
jo soi cun tê (Jaroni Blancon, Murlupin, jo no sai su vuere o pâs);
a no vâl la peno di cjacherâ cun tio (Elina Faleschini, Naio);
"O Pieri, cun tei l'è propit scrit che jo o vebi di pierdi la lissie cun dut il savon!" (Rinaldo Vidoni, Il sentesimin e lis cjariesiis)
Var. te2