strofe stro|fe [CO, TS]
- s.f. metr. secuence di un ciert numar di viers che a formin une part di poesie o di cjançon, cun struture di metris e rimis che dispès e ven ripetude o alternade cun altris struturis: piâts par man, cjantavin, / e ripetint ste strofe, sospiravin: / Baste che o sei cun te, / in ogni lûc stoi ben; / tu tu sês il mio ben, / la vite mê. (Pieri Çorut, Zoventût e Primevere); e jo cjantavi di gust e metevi ancje jo adun li strofis e i disevi dut el ben e el biel che si pol burî fûr pa sô frute (Dolfo Zorzut, Se la prime mi cjoleve)