strissinament /-ènt/ stri|ssi|na|ment [CO]
- s.m. (ancje fig.) azion di strissinâ o di strissinâsi, dal tirâ o dal movisi cun fuarce e cun frizion: il strissinament de bestie dal cjôt ae bree, il curtìs che al fâs sanganâ e berlâ (Angelo Floramo, Il purcit: dal "tragos" grêc a chel furlan); sul cjast a àn scomençât rumôrs, colps, corsis, cualchi strissinament (Artemisio Piccini, Ricuart lontan di none Vigje)