splantât splan|tât [CO]
- p.pass., adi. viôt splantâ
- adi., s.m. che, cui che nol à patrimoni: ma tant o sarai simpri un puar splantât (Pieri Çorut, La mê biografie); a viodilu cussì tant ben rangjât / si lu dirès il flôr dai possidents / invezi no 'nd è un altri plui splantât (Fabiunculus, Ce figurin!)
- al è miôr sei puar splantât che no princip mâl cjalât
- par no deventâ splantâts, bisugne sei simpri tirâts