spadacin /-ìn/ spa|da|cin [BF]
- s.m. cui che al combat cu la spade o che al è bon di combati cu la spade, soredut in duel: lui famôs spadacin / plui del defont Orlando Paladin; / e us basti a dî, che juste vuê l'è un an, / a 'nd à impirâts uns dodis daurman (Pieri Çorut, Il spampanon)