sofà so|fà [CO]
-
s.m.
mobil formât di un plan, di un schenâl e di braçâi imbotîts, par fâ stâ sentadis comudis plui personis:
butade sul sofà, / scomence a pisulâ (Pieri Çorut, La sdavasse);
"Ce biel tinel a metilu ben, cuntun sofaut, lis buinis graciis, biei cuadris, cualchi centrut di ca, di là..." (Anute Fabris, A passe la scalmane);
po a jerin dôs poltronis, simpri dal model dal sofà: cul vilût vert cuadretât di neri (Roberto Ongaro, Il muc)
Sin. divan