sistematic /-à-/ sis|te|ma|tic [CO]
- adi. che al va daûr di un sisteme, di un ordin precîs: nol è nancje di insumiâsi l'insegnament sistematic dal furlan se nol è pussibil produsi tescj compagns par dutis lis scuelis dal Friûl (Xavier Lamuela, La grafie furlane normalizade); ancjemò in dì di vuê a mancjin ricercjis sistematichis di archîf sui manuscrits (Carlo del Torre, Identitât plurâl tal Friûl di Jevât)
- adi. che al sucêt o che al fâs une azion in manere ripetude, simpri, cence ecezions: e je une cjosse infalibile che la insinceritât sistematiche e prodûs la incredulitât sistematiche (Josef Marchet, Il pietin e il grop)