sistematic
/-à-/
sis|te|ma|tic
[CO]
-
adi.
che al va daûr di un sisteme, di un ordin precîs:
nol è nancje di insumiâsi l'insegnament sistematic dal furlan se nol è pussibil produsi tescj compagns par dutis lis scuelis dal Friûl (Xavier Lamuela, La grafie furlane normalizade);
ancjemò in dì di vuê a mancjin ricercjis sistematichis di archîf sui manuscrits (Carlo del Torre, Identitât plurâl tal Friûl di Jevât)
-
adi.
che al sucêt o che al fâs une azion in manere ripetude, simpri, cence ecezions:
e je une cjosse infalibile che la insinceritât sistematiche e prodûs la incredulitât sistematiche (Josef Marchet, Il pietin e il grop)