sienziât  sien|zi|ât  [AF]

  1. s.m. cui che si dediche al studi e ae ricercje sientificheun grop di ricercjadôrs americans dai Stâts Unîts al è rivât a chest risultât poiantsi sui gnûfs concets di fisiche cuantistiche disvilupâts dai sienziâts europeans fin dai prins agns dal XX secul (Lorenzo Marcolini, Lis celis organichis nanostruturadis); i sienziâts nus àn visâts che se no cjapìn daurman lis decisions che a coventin il gambiament dal clime al puartarà a devastazions bielzà tal arc de nestre vite (Renzo Balzan, Ambient e puaretât)