sfadiade /-àde/ sfa|di|a|de [CO]
-
s.f.
azion che e compuarte un grant sfuarç e efiet di chel grant sfuarç:
la sodisfassion par veir pudût finî na sfadiada che a sicurava al pan par la famea (Leonardo Bidinost, Al timp de taiâ al furmint);
"Ah, ze sfadiade, ze sudade! O ai lis gjambis rotis e la schene madure" (Maria Gioitti del Monaco, Lis fuessis da striis)
Sin. stracade