setim
/sè-/
se|tim
[CO]
-
adi.num., pron.num.
che intune serie al à il puest numar siet:
di cuint che o soi rivât te prime [gare], o soi lat simpri peiorant, vadì sest te seconde, setim te tierce (Alan Brusini, I coridôrs di Tresesin);
chi o cjatais sei la foto dal manuscrit origjinâl dal 1844 sei il test de setime strofe (Redazion La Patrie dal Friûl, Il paîs che al à un brindis tant che imni...)
-
s.m., adi.num.
ognidune des siet parts compagnis tra di lôr che si pues dividi un intîr:
se la popolazion si veva aumentât in media di un sest o di un setim, i prodots si vevin aumentât plui assai che del dopli (Federigo Comelli, Il me paîs)
Polirematichis e espressions idiomatichis