session  /-òn/  se|ssi|on  [CO]

  1. s.f. incuintri o schirie di incuintris concentrâts intune dade di timp, li che plui personis si fevelin par frontâ cuistions, cjapâ decisions e v.i.la session costitutive dal gnûf parlament european e je fissade pai 20 di Lui (Alessio Potocco, La Europe al voto par il parlament)
  2. s.f. schirie di incuintris concentrâts intune dade di timp li che si fasin ciertis ativitâts che a compuartin un dialic, un confront, soredut in riferiment a esams di scuele o di universitât36 students su 40 a àn cjapât il deplome te prime session (Redazion La Patrie dal Friûl, Plurilenghisim e multiculturalitât: il patrimoni plui speciâl de Patrie)
  3. s.f. incuintri di un client o di un pazient cuntun professionistune session di ipnosi (Franc Fari, Neurosiencis dal dolôr)
  4. s.f. esecuzion musicâl fate di plui musiciscj, in gjenar pôc formâl o tant che element singul intune manifestazion plui grandetambûrs e arcs di altris timps par une session acustiche (Checo Tam, La maree nere)