seghet /-èt/ se|ghet [CO]
- s.m. see piçule, di doprâ cuntune man sole: al à començât cuntun seghet a seâi i cuars (Popolâr - Andreina Nicoloso Ciceri, I fîcs neris e i fîcs blancs - Racconti popolari friulani, VIII); al cjolè, te cassele, il seghet e si direzè viers un scuret di chei che a davin sul daûr, viers il curtîl (Roberto Ongaro, Cretevierte)