secuestri
/-ès-/
se|cues|tri
[CO]
-
s.m.
sotrazion di alc a cdn. che al è il so proprietari, soredut tant che proviodiment di bande di une autoritât:
al è par protestâ soredut cuintri dal secuestri [dal lunari za stampât] che l'inteletuâl si indrece ae massime espression dal Stât (Donato Toffoli, Il lunari mai jessût - Tellini te prime vuere mondiâl)
-
s.m.
azion criminâl o repressive di cjapâ, pal solit puartâ vie, e stratignî cdn. cuintri de sô volontât:
atentâts cun bombis, sassinaments cun armis di fûc, atacs a lûcs là che si cjatin i militants bascs, secuestris di militants che po a vegnin cjatâts muarts e torturâts (Raffaele Serafini, Contis sot spirt)
Sin. rapiment
, secuestri di persone