scjapinant
/-ànt/
scja|pi|nant
[CO]
-
s.m.
servidôr o lavoradôr cun mansions gjenerichis, in gjenar di lâ a puartâ o a cjoli messaçs o altris robis:
un scjapinant al rive li dongje cuntun carel vueit (Gianfranco Pellegrini, Dialic impussibil)
-
s.m.
(fig.)
cui che al cîr di tirâ indenant, di rangjâsi cemût che al pues cence vê grandis capacitâts, cualitâts, talents:
mi à fat onôr come poete. / Jo no mertavi tant: / soi un puar scjapinant, / che, pluitost che fâ il lari, / o scrîf ogni an chest fregul di lunari (Pieri Çorut, A siôr Nicolò)