sanganât san|ga|nât [CO]
- p.pass., adi. viôt sanganâ , viôt sanganâsi
- adi. bagnât di sanc, sporc di sanc: ros i voi come une bore, / dincj spuntîts e sanganâts (Toni Broili, I gjats); par fortune o rivarin in timp a tirâ fûr chei doi fantats che a jerin là sot, ducj sanganâts; un al veve rote une gjambe e al çavariave, chel altri al jere ancjemò in se (Pieri Menis, Sul agâr)
- adi. [LE] (fig.) di colôr ros: di sere, cu la strache ingrumade sot i voi, al smirave l'amont sanganât (Alan Brusini, Chel zovin sence non)