sacre de vanzete [CO]
-
loc.inter.
(pop., coloc.)
espression di maravee, rabie, par dâ plui fuarce al discors e v.i.:
sacre de vanzete! / Tignîso par un pâl il mio paron? / L'è nestri citadin, al è poete, / lui sôl l'è degn di jessi podestât (Pieri Çorut, Une gnove citât in Friûl)
Sin. sacre de vanzeli , sacrabolt , sacranon
- sacri1 adi., s.m.
- vanzete