riordenament
/-ènt/
ri|or|de|na|ment
[CO]
-
s.m.
azion e efiet dal tornâ a meti in ordin o dal dâ un ordin gnûf:
la direzion de Joppi e à inviât il riordenament dal dipuesit (Donato Toffoli, Lidrîs pal pinsîr autonomist);
chest impuartant lûc di aprofondiment culturâl e politic al è previodût de gnove leç sul riordenament dai ents locâi (Walter Tomada, Viers la Cunvigne dai Comuns furlans: dentri ancje Gurize. E te Basse si fâs indevant un gnûf Referendum)
Sin. riordin
Var. riordinament
Polirematichis e espressions idiomatichis