ricorint /-ìnt/ ri|co|rint [CO]
- adi. che al torne a sucedi plui voltis, cun plui o mancul regolaritât intal timp: si puedin individuâ elements ricorints che a testemonein il costum di gjestî in maniere coletive bens comunitaris (Igor Londero, Cuintristorie dal taramot); mi visi che di frut o vevi un sium ricorint. Mi insumiavi di une place cuadrade cun tantis palmis (Checo Tam, La vuere di Checo)