riabilitatîf  ri|a|bi|li|ta|tîf  [CO]

  1. adi. che al covente par tornâ a meti in buinis cundizions, par tornâ a dâ salût, funzionalitât, abilitâtfurnî ativitâts terapeutichis o riabilitativis (Stefania Troiano, Il valôr de agriculture pe societât: la multifunzionalitât)