retributîf  re|tri|bu|tîf  [CO]

  1. adi. de retribuzion, dal paiament di un compens pal lavôr, soredut subordenâtsostignî iniziativis pal ricognossiment de professionalitât (ancje dal pont di viste retributîf) di cui che al è incjariât da la atuazion de leç (Redazion Lenghe.net, 482, nassût il comitât)