retangul /-à-/ re|tan|gul [CO, TS]
- s.m. gjeom. poligon cun cuatri angui di novante grâts: une rêt gjeometriche regolâr che e contemplave dut, dal triangul al retangul, a losanghis, al cercli (Stiefin Morat, Gjeometriis)
- s.m. cualsisei robe che al vedi chê forme: la cort dai Juçs e jere un retangul stret, ma lunc come dutis lis cjasis e lis stalis (Pieri Piçul, I Cosacs in Friûl)