rase1 ra|se [CO]
-
s.f.
sostance tacadice e odorose produsude des conifaris, sedi in maniere spontanie, sedi tant che reazion a feridis o altris traumis:
un pin che al à lagremât un balocju di rasa (Novella Cantarutti, Un pari da conossi)
Sin. pês2
- aghe rase loc.s.f.