rase1  ra|se  [CO]

  1. s.f. sostance tacadice e odorose produsude des conifaris, sedi in maniere spontanie, sedi tant che reazion a feridis o altris traumisun pin che al à lagremât un balocju di rasa (Novella Cantarutti, Un pari da conossi)
    Sin. pês2
Polirematichis e espressions idiomatichis