purizion  /-òn/  pu|ri|zi|on  [AF]

  1. s.f. (var.) viôt porzion la bestie e devi vê finît masse in presse el fen che el famei i veve metût te grepie e forsi el desideri di vênt ancjimò une purizion al jere grant (Arturo Feruglio, El cercandul); ancje ae massarie jê e dave la sô purizion di rispiet (Maria Forte, La tiere di Lansing)