puartant  /-ànt/  puar|tant  [CO]

  1. adi. (ancje fig.) che al à la funzion di tignî sù alcte sô stale il grues pidignûl, che al sostignive la trâf puartant dal toblât, al poiave suntune largje piere scuadrade (Lucio Perès, Une lance longobarde cjatade a Baracêt); i citadins plui sensibii e plui rispietôs des struturis puartantis de res publica (Antoni Beline, Rifondâ lis fondis)
    Var. portant