pitoric  /-ò-/  pi|to|ric  [CO, TS]

  1. adi. art de piture, de tecniche di rapresentazion di figuris cui colôrs, che al è fat cun chê tecniche, che al compon chê tecniche e v.i.si palese aromai dut il progrès di rafinament dai siei mieçs espressîfs, madressûts in passe dîs agns di ativitât pitoriche (Gian Carlo Menis, Zuanfrancesc di Tumieç pitôr religjôs a Socleif tal 1493); e je tante storie tes plêfs, a son tancj tesaurs, bielecis architetonichis, pitorichis, afrescs e altârs creâts cun art (Alessio Screm, "La gnot des plêfs", par valorizâ un grant patrimoni)