pevaroncin
/-ìn/
pe|va|ron|cin
[CO, TS]
-
s.m.
gastr.
pome di Capsicum annuum, des varietâts plui piçulis e che a bechin di plui, doprade tant che droghe tal mangjâ:
tal stes vueli, zontâ un pevaroncin e une melanzane, simpri a dadui (e, a plasê, ancje une gjambute di selino a tocs) (Margherita Timeus, Paste cul ton: une gramece o un grant lus?)
-
bot.com.
plante che e prodûs chês pomis:
si traplantin, tal viert: angurie, verze, cudumar, latuie capûs, melanzane, pevaron, pevaroncin, pomodoro, selino, coce, coçut (Adriano Del Fabro, Ort furlan - Avrîl)