ombrenon  /-òn/  om|bre|non  [CO]

  1. s.m. ombrene grande, soredut par parâ dal soreli in splazis, teracis e v.i.une dì che [sôs fiis] a vevin chê di lâ al mâr cul autostop, lis menà jù jê. E restà bessole sot l'ombrenon par lassâlis cu la lôr companie e no jessiur di pês (Jolanda Mazzon, Fûr di timp); o jeri lât cu la femine a passâ un cuatri dîs a Lignan. Dongje dal nestri ombrenon e jere une femine cun tancj fruts piçui che a balinavin sù e jù (Alberto Zeppieri, Storiis sot dal ombrenon)
    Var. ombrelon