mucite  /mù-/  mu|ci|te  [CO]

  1. inter., adi.inv., av. (fam.) espression par ordenâ di tasê, di no dî nuie"Ma... cjo! ... Mucite, par cumò, eh!" "E sì, sì, che al si figuri" (Francesco Coletti, Romeo Battistig, Arturo Bosetti, La massarie dal plevan); resonament persuasîf une vorone, par la cuâl o scuen sbassâ il cjâf e mucite (Arturo Feruglio, Viaç a Vignesie)
    Var. muci