mucite  /mù-/  mu|ci|te  [CO]

  1. inter., adi.inv., av. (fam.) espression par ordenâ di tasê, di no dî nuie"Ma… cjo! … Mucite, par cumò, eh!" "E sì, sì, che al si figuri" (Francesco Coletti, Romeo Battistig, Arturo Bosetti, La massarie dal plevan); resonament persuasîf une vorone, par la cuâl o scuen sbassâ il cjâf e mucite (Arturo Feruglio, Viaç a Vignesie)
    Var. muci