mortâl2  mor|tâl  [CO, TS]

  1. s.m. viôt mortâr peste cu la mace intun mortâl di len e filtre (Natascia Gargano, Ricete. Sirop (magjic) di violutis); il cjapitani al dîs che a oressin i mortâi. Ma chei ju vevin lassâts in caserme a Cividât (Alan Brusini, I ribei)