ministradôr  mi|nis|tra|dôr  [AF]

  1. adi., s.m. (var.) viôt aministradôr :  i miliardaris [...] nancje no tocjin i bêçs: e àn i ministradôrs e i fatôrs che si danin par lôr (Riedo Pup, I furlans e i bêçs)