libertari  /-tà-/  li|ber|ta|ri  [CO, TS]

  1. adi., s.m. polit. che, cui che al sosten il dirit ae libertât di pinsîr, azion, esistence e autodeterminazion, cuintri di dominis opressôrs o assimiladôrssiet vot magnatui a vevin ducj i dirits e chei altris cent di lôr, a jerin dovûts a jemplâ la cjalderie di lat e tasê. Se al jere tun altri paîs, sepi Diu trop che e varès durât. Ma a Sarsêt! … cun chês tradizions libertariis che a son ca! (Riedo Pup, Il moto dal 28); l'avignî di un Friûl libar al è te sine dal federalisim libertari: federazion des regjons e dai popui dal mont, e plui in piçul federazion dai paîs dal Friûl (Donato Toffoli, «Un sogjet di femina»)