invocâ  in|vo|câ  [CO]

  1. v.tr. clamâ o domandâ cun fuarce, cun solenitât o cun formalitât:  "[...] Racomandaitsit intant al Signôr: invocait la sô misericordia [...]" (Federigo Comelli, Il me paîs); al à tacât a fâ berlis come une anime danade, a clamâ vîfs e muarts e invocâ ducj i sants dal paradîs (Giovanni Gortani, La paùre - Une gnot intun segrât)

Altris Imprescj

Coretôr Ortografic

Il coretôr online pai tescj furlans.

Dizionari Bilengâl
Talian-Furlan

Il plui complet dizionari dal Talian al Furlan (passe 76.000 lemis) e no dome.

Dizionari des Formis

Par cognossi la flession dai lemis furlans: la coniugazion pai verps e la declinazion pai nons e adietîfs.

Sinonims e Contraris

Par cjatâ la juste peraule.

Lenghis

La plataforme didatiche pe scuele furlane.