integralisim  /-lì-/  in|te|gra|li|sim  [CO]

  1. s.m. atitudin e compuartament che, soredut in cjamp politic o religjôs, a pretindin une aplicazion integrâl di principis, ideis, concets, cence ecezions, cence adataments, cence tratativislis violencis, i abûs, il dinei dai dirits des feminis, e l'integralisim no son di fat une prerogative dai talibans, ma a son presints ancje tes fuarcis de "Aleance dal Nord" (Carli Pup, L'Afghanistan feminin)