insistenzie  /-èn-/  in|sis|ten|zi|e  [AF]

  1. s.f. (var.) viôt insistence lis insistenziis dai fruts (Lucio Perès, Al mâr!); doman cun insistenzie e cun rigôr / e soflarà di gnûf la tramontane (Meni Ucel, Istât di sant Martin)