injustificât  in|jus|ti|fi|cât  [CO]

  1. adi. che nol à justificazion, che nol à une cause o une reson che si puedin calcolâ justisil profit dai monopoliscj al è masse alt e injustificât (Oscar Puntel, I coscj de energjie); violence injustificade de bande des fuarcis dal ordin (Marc Stolf, Catalogne, a rivin lis condanis pal prin di Otubar dal 2017 e si discjadene il Tsunami Democratic)