infrazion  /-òn/  in|fra|zi|on  [CO, TS]

  1. s.f. dir. il lâ cuintri di une norme o di un ordindenunziâ lis infrazions: se un diretôr didatic o un insegnant a fasin pressions par che i gjenitôrs no sielzis la opzion dal furlan a scuele, a fasin une azion ilegâl cuintri dai dirits dai fruts (Sandri Carrozzo, No sarà une leç a salvânus: o vin di cambiâ noaltris)