inamorament  /-ènt/  i|na|mo|ra|ment  [CO]

  1. s.m. atrazion amorose une vore fuarte par cdn., soredut te fase iniziâl di une relazionlis mês grandis storiis confusionadis: inamoraments che a lavin e vignivin, e fantats che a lavin e vignivin (Seila Filaferro, Slusignis di colôr)
    Var. inemorament , nemorament , namorament
  2. s.m. passion une vore fuarte par alc, soredut par alc di gnûfal sarès stât just che nus fasès inamorâ dal Libri dai libris [...]. E la cognossince [de Biblie] e je la strade obleade, la premesse indispensabil pal inamorament (Antoni Beline, La fabriche dai predis)