inalazion  /-òn/  i|na|la|zi|on  [BF]

  1. s.f. azion di tirâ dentri intes viis respiratoriis aiar, gas o particulis in sospension tal aiar
    1. [TS] med. pratiche terapeutiche che e previôt di tirâ dentri tes viis respiratoriis particulis in sospension tal aiar che a vedin ciertis proprietâtsun vieli, te grande confusion di chel grant stanzon des inalazions, al à dismenteât il baston, un altri i ocjâi (Roberto Meroi, Cjare Vigjute)