ilimitât i|li|mi|tât [CO]
-
adi.
cence limit, cence fin intal spazi, intal timp, inte cuantitât e v.i.:
i libris a puedin jessi smembrâts e tornâts a cumbinâ seont procès multisecuenziâi ilimitâts (Mario Turello, Il brevet);
bisugne dineâ il mît dal disvilup ilimitât, fat dome di palacinis e capanons, chel stes disvilup che nus à puartâts intal stât di crisi economiche atuâl (Luca Cadez, Friûl assediât dal ciment)
Var. inlimitât