grancasse 
          /-cà-/ 
      gran|ca|sse 
      [CO, TS]
      
        
        - 
s.f.
mus.
strument musicâl a percussion cilindric, plui grant dal tambûr: 
nie batimans [pal grup musicâl dai Pankow] anzit un i à berlât "Taliani rinegaaaaaati!!!" e lôr a àn butât jù la grancasse e a son lâts vie incazâts (Checo Tam, Il compagn Rasputin)
Sin. tamburon
 
        
        - 
s.f.
(fig.)
ce che al da grande evidence publiche: 
no vin vût nissune recension, ni sul Messaggero ni sul Gazetin ni su la Rai. Cualchidun al à scrit di nô su In vuaite e lis cjançonetas lis mandave sù Radio Onde Furlane, ma la grancasse mediatiche di cumò [...] nancje insumiâsi! (Pauli Cantarut, I cjançonîrs)