gradazion  /-òn/  gra|da|zi|on  [CO]

  1. s.f. (ancje fig.) variazion graduâl di un fenomen, dispès un colôr o un sun, e de sô intensitâtze belezis! Ze ligria / tra chel vert in gradazion (Dolfo Carrara, Guriza in flôr)
    1. singule varietât di alc, caraterizade di un ciert grât di intensitâtros e vert, turchin e viole / in milante gradazions (Alfonso Deperis, Vivi e lassâ vivi); l'ideâl autonomistic si presentave pôc unît, in gradazions e coloriduris diferentis (Josef Marchet, La ore decisive)
  2. s.f. [CO, TS] concentrazion di un element misurât in grâts, dispès in riferiment al alcultal secul XIX si impuartave in Friûl vins di alte gradazion des regjons meridionâls, soredut de Pulie (Enrico Peterlunger, Storie curte de vît in Friûl)
Polirematichis e espressions idiomatichis