fitoterapie  /-pì-/  fi|to|te|ra|pi|e  [CO, TS]

  1. s.f. sisteme di cure che al dopre lis plantis medisinâls[la jerbe taiadore] e je doprade in fitoterapie, tant pe dibisugne interne che esterne, pes sôs cualitâts vulnerariis e astringjentis (Giorgio Pascoli, Il litum. Jerbis salvadiis te cusine)