escomiâ
es|co|mi|â
[CO]
-
v.tr.
no sprolungjâ o interompi un rapuart di fitance, mandâ vie un fituâl:
il latifondist [...] che al scjafoie cui fits e al escomie il massâr (Carli Pup, I amîs des piçulis nazionalitâts e altris scrits di James Connolly)
Sin. discomiâ
, comiâ
Var. escomeâ
Cfr. sfratâ