epistolâr  e|pis|to|lâr  [CO]

  1. adi. de comunicazion midiant di letaris, di messaçs scritsnus restin diviersis testemoneancis, come chê dal miedi e leterât Orazio Brunetti di Purcie, che al jere in contat epistolâr cul Vergerio (Mario Turello, Il brevet)
    1. che al à forme di scambi di letarisi grancj romançs epistolârs dal Sietcent (Laurin Zuan Nardin, La scuele di Marchet)