entusiastât en|tu|si|as|tât [CO]
- p.pass., adi. viôt entusiastâ , viôt entusiastâsi
-
adi.
che al è cjapât di grande contentece, passion e euforie, che al mostre grande contentece, passion e euforie:
o soi restât / entusiastât (Toni Broili, Lis trê deis del borc);
stant l’acet entusiastât dal public, la Filologjiche e à volût proponi ae citât di Udin la repliche dal spetacul (Lelo Cjanton, Cun «Strighissi», Grau in Friûl)
Sin. entusiast , entusiasmât