don2  /-ò-/  don  [AF]

  1. fonosimb., s.m. ancje iterât e ancje in cumbinazion cun altris onomatopeis, sun des cjampanisdon don … din… don… Lis cjampanis a lassavin colâ ancjemò i lôr colps secs come clapadadis (Pieri Menis, Sflameadis); si sint el tantum ergo ta glesie e a sglinghinâ la cjampanute dal muini, si movin sul tor, din dan din don scampanotin lôr li cjampanis (Dolfo Zorzut, La furlane)
    Cfr. din , dan2