distradament  /-ènt/  dis|tra|da|ment  [BF]

  1. s.m. (ancje fig.) slontanament de strade, dal percors o ancje de procedure previodude o za tacade o coreteal faseve presint al consei eventuâls mancjancis e distradaments (Pieri Piçul, Sant Roc in Friûl)