dispar /dìs-/ dis|par [CO]
- adi.inv. in cuantitât che dividude par doi no da di risultât un numar naturâl: la vere dificoltât [tal ordenâ un un par doi] e rive cuant che chei che a bevin a son in numar dispar (Bete di Spere, La matematiche e la art di bevi un aperitîf)
 - s.m.inv. numar e categorie dai numars che dividûts par doi no dan di risultât un numar naturâl: "Pâr o dispar, Meneghine?" (Pieri Çorut, Il Strolic furlan par l'an 1821); te filosofie pitagoriche il dispar al è la perfezion (Stiefin Morat, Adalt abàs)