detenzion /-òn/ de|ten|zi|on [CO]
- s.f. il tignî alc, il vê alc in possès: "Zovin! O varai di metiti dentri par almancul trê reâts! Detenzion di licôr proibît, [...] materiâl pornografic [...] e ancje puart abusîf di arme... ven a stâi cheste biele roncee!" (Checo Tam, Sense)
- s.f. il stratignî cdn. intun ciert spazi, limitant o impedint la sô libertât, soredut tant che misure precauzionâl o punitive: intant de sô detenzion in tai cjamps di concentrament al à vût scrit un diari (Max Mauro, Buchenwald 1944)